ZUMAIAKO UDALA

Animaliak eduki­tzea eta babestea arau­tzen duen udal or­denan­tza­ren behin betiko onarpena.

Zumaiako Udaleko Osoko Bilkurak 2014ko maia­tza­ren 29ko ohiko batza­rraldian, honako erabakia hartu zuen:

«1.  15.975.927-N NANaren titularrak eta beste ­batzuk aurkeztutako alegazioa onar­tzea, hurrengoari dagokionez:

— Txa­kurren aisialdirako guneak prestatu. Gune hauek Al­kate Dekretuz ezarri eta erregulatuko dira.

Ez da onar­tzen goiz ordain­tze deskonturik, Araudi Sekto­rialean ere ez da ager­tzen eta.

Aipatutako beste guztiak ez dira onar­tzen.

Ordenan­tzan araututako gaien ikuskapena eta kontrolari dagokionez, argitu udal­tzainek egingo dutela. 

2.  15.373.836-S NANaren titularrak aurkeztutako alegazioa onar­tzea, hurrengoari dagokionez:

— Animaliak leku publikoetan.

Aipatutako beste guztiak ez dira onar­tzen, zehaztasun ­gutxiagorekin bada ere, Ordenan­tzan txer­tatuta daude eta.     

3.  15.231.838-L NANaren titularrak eta beste ­batzuk aurkeztutako alegazioa ez onar­tzea. janaria kalean uzteak, higiene arazoak sortu ­ditzake eta.        

4.  15.099.359-C NANaren titularrak aurkeztutako alegazioa onar­tzea.

5.  Juan Belmonteko jabekideen erkidegoak aurkeztutako alegazioa ez onar­tzea, beraien eskaera Ordenan­tza­ren artikuluetan jasota dator eta.

6.  Animaliak eduki­tzea eta babestea arau­tzen duen Udal Ordenan­tza behin betiko izaeraz onar­tzea».

Zumaia, 2014ko ekainaren 4a.—Ińaki Agirrezabalaga Al­korta, Alkatea.          (5409)

Animaliak eduki­tzea eta babestea arau­tzen duen udal ordenan­tza.

SARRERA

Ordenan­tza hau Toki Araubidearen Oinarriak Arau­tzen dituen Legeak eta Animaliak Babesteari buruzko urriaren 29ko Euskal Autonomia Erkidegoko 6/1993 Legeak eta gainerako xedapen aplikagarriek Udal honi eslei­tzen dizkioten ahalmenen indarrez diktatu da.

AZALPENA

Ordenan­tza honen asmoa da: mota guztietako animalien eduki­tzea arau­tzea, bai konpainiakoena bai konpainiakoak ez direnena, animalien eta per­tso­nen arteko bizikide­tza batera­tzeko helburuz, ingurunearen osasunerako eta per­tsona nahiz ondasunen lasaitasun, osasun eta segurtasunerako izan daitezkeen arriskuak saihestuz.

Halaber, animaliek tratuaren, higienearen, elikaduraren, babesaren, erakusketaren, garraioaren eta identifikazioaren ikuspuntutik jaso beharreko ­gutxienezko arreta ere arau­tzen du.

Halaber, arrisku­tsuak izan daitezkeen animaliak eduki­tzeko araubide juridikoa arau­tzen da, dagokion lizen­tzia lor­tzeko neurriak, eduki­tzeko eta errolda erregimen baldin­tza orokorrak. 

Animaliak aldi batez eduki­tzen dituzten establezimenduek bete beharreko arauak ezar­tzen ditu, bai eta albaitari­tzako kon­tsul­tategi, klinika zein ospitaleen eta animalia saltokien ezaugarriak eta baldin­tzak ere.

Azkenik, ikuskapen eta zain­tza neurriak zehazten ditu, arau-hausteak eta zigor aplikagarriak sailka­tzen ditu eta zehapen prozedura betearazlea ezar­tzen du.

I. TITULUA

HELBURUA, DEFINIZIOAK ETA EZARPEN EREMUA

I. KAPITULUA.  EZARPEN EREMUA ETA HELBURUAK

1. artikulua.

Ordenan­tza honen ezarpen eremu geografikoa Zumaiako udalerri osoa da.

2. artikulua.

Ordenan­tza honen xedea da udalerrian dauden ­etxeko animaliak, animalia etxe­kotuak eta animalia basatiak babesteko, bizikide izateko, eduki­tzeko, erabil­tzeko, erakusteko eta merkatura­tzeko arauak jar­tzea, udalerrian zen­tsa­tuak edo erroldatuak egon ala ez egon, jabe nahiz eduki­tzaileak bizi diren lekuan bizi direla.

Horretarako animaliek tratuari, higieneari, zainketari, identifikazioari eta babesari dagokionez jaso beharreko arreta minimoak zein diren ezar­tzen da eta, halaber, establezimendu berezituetan, osasun-arretan, merkatura­tze­rakoan eta sal­tze­rakoan bete beharreko arauak ere ezar­tzen dira.

Honako arlo hauek ordenan­tza honen ezarpen eremutik kanpo daude, bestelako araudi berezia dutelako:

a)  Ehiza.

b)  Arran­tza.

c)  Basoko faunaren babesa eta kon­tser­bazioa bere ingurune naturalean.

d)  Zezenekin eta/edo bigan­txa, idi eta zaldiekin egiten diren festak.

e)  Animaliak ikerkun­tza eta bestelako helburu zientifikoetarako erabil­tzea.

f)  Hegazti-tiroko lehiaketak.          

g)  Hainbat herri-kirol, elementu nagusia ­etxeko animaliak direnean.

h)  Nekazari­tza ustiaketak.

II. KAPITULUA  DEFINIZIOAK

3. artikulua.

1.  Konpainiako animalia:

Gizakiak manten­tzen duen animalia, batez ere ­etxean, ­etxeko animalia zein animalia basatia izan, eta josta­tzeko, hezteko nahiz apain­tzeko, gorde­tzeko edo babesteko helburuz eduki­tzen dena, inolako irabazi asmorik gabe.

2.  Ustiaketarako animalia:

Gizakiak irabazi asmoarekin manten­tzen dituen animaliak, irabaziak zuzenean animalien ustiaketatik lor­tzen direla nahiz haiengandik eskuratutako produkzioen ustiaketatik lor­tzen direla.

3.  Basa animalia gatibu­tzan:

Berez basa-animaliak izanda gatibu­tzan jaio diren animaliak edo naturan libre jaio arren, gatibu­tzan dauden animaliak, baina gatibu­tza­ren helburua ez bada animalia etxeko­tzea edo heztea.

4.  Animalia abandonatua:

Animalia abandonatu­tzat joko dira jabe edo helbide ezagunik ez dutenak, animaliaren datuak jakiteko sistemarik ez dutenak eta erroldan ez daudenak.         

Era berean, animalia abandonatu­tzat joko dira ondorengo egoeretan daudenak: erroldan egon arren animaliaren jabeak ez badu arautegiak ezarritako epe barruan haren desager­tze­aren salaketarik egin, edota bide publikoan jaberik gabe dabilena.

5.  Baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animaliak:

Ordenan­tza honi dagokionez, eta segurtasun publikoari buruzko legerian xedaturikoa baztertu gabe, ondoko hau hartuko da «baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animalia» gisa: Udal agintari eskudunek banaka halako­tzat jo eta hala katalogaturiko txa­kurra. Horretarako irizpide objektibo ­batzuk hartuko dira kontuan, hala nola salaketarik jaso izana, portaera oldarkor edo erasokorra agertu izana, edo per­tsona eta/edo animalien­tzako arriskua agerian jar­tzen duen beste edozein inguruabar.       

6.  Arrisku­tsua izan daitekeen animalia:

Oro har, fauna basatiko animaliak izanik ­etxeko edo konpainiako animalia gisa erabil­tzen direnak, beren oldarkortasuna alde batera, per­tsona edo beste animaliei herio­tza edo lesioak eta gauzei kalteak eragiteko ahalmena dutenak.

Beren oldarkortasuna, tamaina edo barailaren poten­tziarengatik per­tsona edo beste animaliei herio­tza edo lesioak eta gauzei kalteak eragiteko ahalmena duten ­etxeko edo konpainiako animaliak ere, bereziki txa­kurrak, arrisku­tsuak izan daitezkeen animalia­tzat hartuko dira. Arauz zehaztuko da zein diren. (101/2004 Dekretuko I. eta II. eranskinetan zehaztutako txa­kur-espezieetakoak).           

II. TITULUA

ANIMALIAK EDUKI­TZEKO LEGE-ARAUBIDEA

I. KAPITULUA.  ARAU OROKORRAK

4. artikulua.

Orokorrean baimendu egiten da ­etxe partikularretan konpainiako ­etxeko animaliak eduki­tzea, baldin eta ­etxeak, ­etxeko instalazioek eta animalien kopuruak zein tamainak horretarako aukera ematen badute osasunaren eta garbitasunaren aldetik, eta auzokideen­tzat, animalien­tzat edo beste edonoren­tzat arrisku egoerarik edo eragozpenik sor­tzen ez baldin bada.

Debekatua dago balkoietan, garajeetan, pabiloietan, so­toetan, zabal­tze­tan, lorategietan edota bestelako edozein lokaletan animaliak eduki­tzea, estabula­tzea edo erdi estabula­tzea, baldin eta animaliek auzokide zein oinezkoei beren usain, zikinkeria, ulu edo zaunkekin traba egiten badiete.

Era berean debekatua dago txa­kurrak eremu urbanizaezinean dauden bara­tze eta antze­koetan eduki­tzea, eremu horiek baserri edo lande­txeen erabilerarako lursail itsa­tsiak ez badira behin­tzat.

5. artikulua.

Debekatua dago hirigunean ustiaketa-animaliak hazteko helburuz eduki­tzea, eta ezin izango dira estabulatu ­etxe partikular, terraza, zabal­tza, ganbara, soto, trasteleku, bodega, patio eta antze­koetan.

6. artikulua.

Basa animaliak parke, zoologiko edo ­antzeko helburua duten bestelako lekuetatik kanpo eduki­tzeko indarrean dagoen legeria bete beharko da kasu bakoi­tzean, eta jabea arduratuko da auzokideen­tzat inolako arrisku edo eragozpenik ez sor­tzeaz. Horregatik debekatua dago animalia hauek solte laga­tzea gune irekietan edo jendea dabilen lokaletan.      

7. artikulua.

Animalien jabeak edo eduki­tzaileak behartuta daude animaliei janari eta zainketa egokia ematera, gaixotasunen tratamendua dela zein osabidea dela, animaliak ahalik eta ongien bizi­tzeko, bai eta agintariek ezarritako administrazio neurriak zein osasunaren preben­tzioari buruzkoak bete­tzera ere. Horiez gain, animalia mota bakoi­tzak dauzkan ezaugarrien araberako bizitokia eman beharko diete jabeek animaliei.

8. artikulua.

Animaliak ondo babestuak egon daitezen, erabat debekatuak daude:

1.  Animaliak bortizkeriaz edo substan­tzia toxikoak emanez akaba­tzea, bide zein gune publikoetan substan­tzia toxikoak laga­tzea eta norbere zein inoren animaliak zauri­tzea, ankerkeriaz trata­tzea edo tratu txa­rrak ematea, ­etxeko animalia, animalia etxe­kotua zein basa animalia izan.

2.  Animaliak ­antzerki, diskoteka, pelikula edo propaganda jardueretan erabil­tzea, baldin eta erabilera horren ondorioz, animaliak sufritu edo mina har­tzen badu edota degrada­tzen bada.

3.  Animalien arteko borroka-saioak, publikoak zein pribatuak, baldin eta bertan animaliak akabatu, zauritu, izutu eta eraso­tzen badira.

4.  Animaliei gorputz atalen bat moztea, ez bada, behin­tzat, albaitariaren kontrolpean helburu terapeutikoz, arrazoi fun­tzionalez edo arrazaren ezaugarriei eusteko egina.

5.  Espresuki debeka­tzen da animaliak abandona­tzea.        

6.  Adin txi­kikoei animaliak saldu, laga edo ematea.

7.  Animalien salmenta ibiltaria, baimendutako merkatu eta azoketan izan ezik.

8.  Animaliak administrazioaren kontrolik gabe klinika eta laborategiei sal­tzea.

9.  Alkohola, drogak eta botikak ematea edo kalte fisikoak zein psikikoak eragin diezazkien edozein manipulazio artifizial egitea, bereziki lehiaketetan errendimendua handi­tzeko bada.     

10.  Espezie babestuetako animaliak sal­tzea, eduki­tzea eta erakustea, arlo honetako legeria kontuan izan gabe.         

11.  Animaliak ematea sari­tzat, ordainketa­tzat edo erosketa baten konpen­tsa­zio opari­tzat.

9. artikulua.

Kaleko animaliak.

1)  Animaliek gizakioi eta ondasunei eragin liezazkiguketen eragozpenak edota arriskuak saihesteko, herritarrek udal osasun zerbi­tzuei jakinaraziko diete kaleko animaliak edo abandonatutako animaliak daudela.

2)  Debekatuta dago bide publikoan eta orubeetan hegazti, txa­kur, katu eta kaleko beste edozein animaliari janaria ematea.

Idatz zati honetan jasotakoa ez bete­tzea arau-haustea izango da, Ordenan­tza honetako 64. artikuluan xedatutakoarekin bat etorriz.

3)  Hiri-habitateko edo kontrol gabeko animalia-espezieen ugalketak hala justifika dezakeenean, udal agintariek beharrezko neurriak hartuko dituzte animalia horien populazioa kontrola­tzeko.

II. KAPITULUA.  ‑TXA­KUR ETA KATUEI BURUZKO    BERARIAZKO XEDAPENAK

10. artikulua.

Txa­kur jabe edo eduki­tzaileek derrigorrez identifikatu eta erroldatu beharko dituzte beren txa­kurrak, txa­kurra jaio edo erosi den momentutik hilabeteko epean. Berdin egingo da bestelako edozein konpainiako animalia bada ere.

Animaliek beren zen­tsu identifikazioa eraman beharko dute beti nahitaez.

Animalia ez errolda­tzea, edo epez kanpo egitea, arau haustea izango da animalia babesteari buruzko Legearen 27.1.a artikuluan xedatutakoari jarraituz.

11. artikulua.

Identifikaziorako txa­kurrari lepoaren ezkerraldean mikro­txipa edo osagai elektroniko bat jarriko zaio. Mikro­txip hori albaitari ofizial batek edo horretarako gaitua dagoen albaitari pribatu batek jarriko dio.

Inplantazio hori Nekazari­tza eta Arran­tza sailburuaren 1993ko maia­tza­ren 5eko Aginduan ezarritakoari jarraituz egingo da; horren bidez Euskal Autonomia Erkidegoan animaliak identifika­tzeko metodo elektrikoen erabilera eta ezar litekeen beste edozein arautan xedatutakoa erregula­tzen da (101/2004 dekretuan xeda­tzen den moduan).

12. artikulua.

Udalaren ardura da Zumaiako udalbarrutian txa­kurren errolda egitea eta kudea­tzea. Errolda horretan erregistraturik egongo dira udalbarrutian bizi diren txa­kur-jabe edo eduki­tzaileen txa­kur guztiak eta baita udalerrian erroldaturik egon gabe ere udalerrian barrena ibili ohi direnak.   

Errolda horretan, gaur egun Euskal Autonomia Erkidegoko Animaliak Identifika­tzeko Erregistro Orokorrean (AIEO) haiek identifika­tzeko jasota dauden datuez gain animalia eduki­tze-agatik izenpetutako eran­tzu­kizun zibileko aseguruari buruzko datuak ere jaso beharko dira.

Udala datu-basea urtero eguneratua eduki­tzeaz eta datuen ezkutukotasunaz arduratuko da.     

13. artikulua.

Animalia identifika­tze­rakoan, albaitari gaitu jarduleak Txa­kurraren Kartilla Ofiziala eta animaliaren identifikaziorako agiri bat beteko ditu. Agiri horren bidez, batetik, identifikatu egingo da txa­kurra; eta bestetik, Nekazari­tza eta Arran­tza Sailburuaren 1993ko maia­tza­ren 5eko Aginduaren ondorioz sortutako EAEko Animaliak Identifika­tzeko Erregistro Orokorrean (AIEO) animalia erregistra­tzeko eskaria egingo da.

14. artikulua.

Animalien jabeek edo eduki­tzaileek albaitariari jakinarazi beharko diote herio­tza­gatik izandako bajak, eta albaitariak horren berri emango dio Udalari edo dagokion Lurralde Erregistroari, herio­tza gerta­tzen den egunetik konta­tzen hasita 10 eguneko epean.

15. artikulua.

Animalia lapurtu edo desagertuz gero, salaketa jarri beharko da 24 orduko epe barruan eta hori egin ondoren, gertatutakoaren berri zuzenean emango zaio Lurralde Erregistroari, 10 eguneko epean.

Arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien kasuan, animalia lapurtu edo galduz gero salaketa jarri beharko da, goian aipatutako epean, eta jabeak arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien udal erroldako arduradunari gertatutakoaren berri eman beharko dio, gehienez ere 48 orduko epean.  

16. artikulua.

Txa­kur-jabeak edo eduki­tzaileak ­etxez alda­tzen badira edo txa­kurraren jabe­tza eskualda­tzen badute, 10 eguneko epea izango dute albaitariari eta dagokion Lurralde Erregistroari horren berri emateko.

17. artikulua.

Animaliaren jabeak ordainduko ditu identifikazioa, osasun kartilla eta erroldan izena ematea.     

18. artikulua.

Ordenan­tza honen arabera abandonatu­tzat ­jotzen diren animaliak dagokion udal zerbi­tzuak edo horretarako kontratatutakoak jasota edukiko dituzte.

19. artikulua.

«Baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animaliak» moduan sailkaturiko txa­kurren kasuan, derrigorrezkoa da hala sailkatua dagoela ager­tzea Txa­kurren Kartilla Ofizialean eta Euskadiko Autonomia Erkidegoko Animalien Identifikazio Elektronikoko Erregistro Orokorrean.     

III. KAPITULUA.  ANIMALIEN OSASUN KONTROLA    

20. artikulua.

Animalia bati gizakien­tzat zein gainon­tzeko animalien­tzat kutsa­korra den gaixotasunen bat diagnostika­tzen badiote, edo horrelako gaixotasun sintomak baditu, edo per­tsona nahiz animaliaren bati hozka egin badio, Udalak agindu dezake animalia hori zain­tza­pean eta behaketan jar­tzea.

Animaliaren batek per­tso­nen­tzat nahiz animalien­tzat kutsa­korra den gaixotasunen bat badu (albaitari kolegiatu batek diagnostikatua) eta albaitariaren iri­tziz animalia akabatu egin behar bada, baimendutako sistemaren bat erabiliz akabatuko da, eta gastuak jabeak ordaindu beharko ditu. Horiez gain, gaixotasun kroniko sendaezinak edukirik jabeek behar bezala zain­tzen ez dituztenak ere akabatu egin beharko dira.

21. artikulua.

Per­tsona bati edo gehiagori hozka egin eta lesioak eragin dituela frogatu zaion animaliari Gipuzkoako Lurraldean animalia haginkarien­tzat ezarrita dagoen indarreko zain­tza eta behaketa ezarriko zaio.     

22. artikulua.

Aipaturiko zain­tza eta behaketa aurrera eramango da, soilik hozkada jasan duen per­tsona edo bere ordezkariak Udalean hozkadaren salaketa bat jarri baldin badu.           

IV. KAPITULUA.  ANIMALIAK LEKU PUBLIKOETAN  

23. artikulua.

Hiriko bide eta leku publikoetan eta eraikin kolektiboetako guztien erabilerarako zatietan, txa­kurrak kontrolpean eta uhal batez loturik eduki behar dira. Uhalak egokia izan behar du animaliaren ezaugarrietarako. 

Txa­kurren aisialdirako guneak prestatuko dira.         

24. artikulua.

«Baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animaliak» eta «arrisku­tsuak izan daitezkeen animalia» gisa sailkatutako animalien kasuan, jabeek, hazleek edo eduki­tzaileek, aipaturiko baldin­tza orokorrez gain eta herri segurtasunari buruzko legerian xedaturikoez gain, ondoko baldin­tza berezi hauek bete behar dituzte:       

a)  Txa­kurra dagoen leku edo esparrua segurtasun sistema egokiaz hornitu behar da animaliak ihes egitea eragozteko edo haurrek bertara erraztasunez sar ez daitezen, auzokoen­tzat, kaletik pasa­tzen direnen­tzat edo gainerako animalien­tzat inolako arriskurik ez dagoela berma­tzeko.         

b)  Debekaturik dago animalia ­lotzeko luza daitezkeen uhalak erabil­tzea.

c)  Bide publikoetan, eraikin kolektiboetako guztien erabilerarako zatietan eta, oro har, leku publikoetan, derrigorrezkoa da txa­kurrak une guztietan muturrekoa eramatea, bakoi­tza­ren tipologia kontuan hartuta egokia duena.

d)  «Baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animaliak» katalogaturik dauden txa­kurrek ezin dute inola ere parte hartu txa­kur erakusketa, lehiaketa edo bestelako gertakizunetan.

25. artikulua.

Debekatua dago animaliak honako leku hauetan sar­tzea eta bertan eduki­tzea:

a)  Edozein motako elikagaiak fabrikatu, salmenta, biltegira­tze, garraiatu edo sal­tzeko lekuak. (kafetegiak, tabernak, jate­txeak, etab.).

b)  Ikuskizun publiko, kultural, kirol eta jostetako lokalak, igerileku publikoak eta osasun zentroak. Bakarrik sartu ahal izango dira leku horietan animalien lehiaketak edo ikuskizunak antola­tzen direnean.

c)  Ikaste­txeak, salbu eta heziketa prozesuan behar badira, eta kasu honetan zuzendariaren edo zentroko arduradunaren eran­tzu­kizuna izango da.         

d)  Hondar­tzei dagokienez, sarrera debekatuta izango da Aste Santuan eta hondar­tza denboraldian, hau da, ekainaren 15etik irailaren 15era.

Goian aipatutako leku horien guztien titularrek debeku hau adierazten duten seinaleak ipini beharko dituzte ondo ikusteko moduan.

26. artikulua.

25. artikuluan adierazitakoetan sar­tzen ez diren eta herritarren­tzako irekita dauden denda ­batzuen jabeek ere txa­kurrak euren dendetan sar­tzea eta bertan egotea debeka dezakete; debeku hori argi eta garbi adierazi beharko da dendaren sarreran. Txa­kurrak sartuz gero, ordea, derrigorrez eskatu be­harko dute txa­kurrek identifikazioa izatea, uhalarekin lotuta egotea eta muturrekoa ipinita, txa­kurraren ezaugarriek eta izaerak halakorik eska­tzen badute. Bestalde, txa­kurrek ezin izango dute gaixotasun sintomarik eduki edo zikinak egon. Ezin izango da txa­kurrik sartu janaria egin eta manipula­tzen den lekuetan.

27. artikulua.

Toki komunitario pribatuetan, hau da, kultur elkarte, jolas elkarte, auzokideen komunitateen erabilerarako leku eta abarretan animaliak sartu eta egon ahalko dira, baldin eta entitate horiek dituzten arauek onar­tzen badituzte eta arauak bete­tzen badituzte.

28. artikulua.

Gida-txa­kurren lagun­tzaz ibil­tzen diren per­tso­nen­tzat ez dago debekatua aurreko artikuluetan adierazitakoa.

29. artikulua.

Debekatua dago txa­kur-gorozkiak bide eta plaza publikoetan, hondar­tze­tan, haur parkeetan, lorategietan, zelaietan eta oro har, apaindurarako eta/edo per­tso­nen pasadizorako den edozein lekutan uztea.

Horregatik, txa­kurrekin doazen per­tso­nek gorozkiak jaso egin beharko dituzte.

Txa­kurrak goro­tzak bide eta plaza publikoetan, hondar­tze­tan, parkeetan, lorategietan, zelaietan eta oro har, apaindurarako eta/edo per­tso­nen pasadizorako den edozein lekutan uzten badu, txa­kur-jabeak edo hartaz balia­tzen ari dena izango da txa­kurrak sor­tzen dituen kalte, galera eta arazoen eran­tzule, Kode Zibilaren 1.905. artikuluak xeda­tzen duen moduan; baita txa­kurrak alde egiten badio ere.

Txa­kur batek bide publikoa zikin­tzen badu, herritarrek eskubidea izango dute txa­kur-jabeari edo eramaileari zikindutakoa garbi dezala eska­tzeko.

30. artikulua.

Animalia bide publikoetan egon edo ibil­tzen bada, eta norbaiti eta ondasun publiko zein pribatuei kalterik egiten badie, jabea edo hartaz balia­tzen dena izango da eran­tzu­lea, Kode Zibilaren 1.905. artikuluak xeda­tzen duen moduan.

V. KAPITULUA.  ANIMALIAK JASO­TZEKO ZERBI­TZUA

31. artikulua.

Hildako animaliak:

Bide eta errepide publikoetan ager­tzen diren animalia hilen gorpuak Udalak edo zerbi­tzua kudea­tzen duen enpresak jasoko ditu. Ez ditu jasoko, ordea, Lurzoruaren Legearen arabera lurzoru urbanizaezin kalifikatutako lekuetakoak, udal lurrak ez badira behin­tzat. Egoerak aginduta, udal zerbi­tzuek animalia hildakoren bat jabe­tza pribatuko lurren batetik jaso behar badute, sortutako kostuak animaliaren jabeak hartuko ditu bere gain, eta hala ez balitz lurraren jabeak.      

32. artikulua.

Abandonatutako txa­kur eta katuen kontrola:

1.  Herrian zehar edo herri inguruko bideetan zehar jaberik edo eramailerik gabe dabilen animalia jaso egingo da, eta dagokion zerbi­tzura eramango, propioa nahiz itundua dela, udal administrazioak eskatuta.

2.  Identifikaziorik gabeko animaliak jasota eduki­tzeko epea ­gutxienez 30 egun naturalekoa izango da. Eta epe horretan inork ez badu haren galde egin, ondoko hauetakoren bat egin ahal izango da: animaliaren jabe egin, beste norbaiti eman edo hura hil.

Animaliak identifikaziorik baldin badarama haren jabeari animalia jaso edo erretenitu dela jakinaraziko zaio eta jabeak 7 egun baliodun izango ditu hura berreskura­tzeko. Animalia zentroan jasota egon den artean izandako gastuak jabeak ordaindu beharko ditu. Epe hori igaro eta jabeak animalia berreskuratu ez badu, aurreko idatz zatian adierazitakoa egingo da animaliarekin.

3.  Albaitariaren txos­tenak animaliaren egoera zein osasuna txa­rrak direla eta bere izaera arrisku­tsua dela adierazten badu, animalia akaba­tzeko epea aldatu egin ahal izango da, eta presaz akabatu ahal izango da.

4.  Zerbi­tzu propio nahiz itunduan utzi­tako animalia identifikatuak, jabeak aldez aurretik haien jabe­tzari espresuki uko egin badiote, animaliak eska­tzen dituen edonori eman ahal izango zaizkio 30 eguneko epean, gehienez ere. Horrelakoetan animaliari uko egin dionak ordaindu beharko ditu jasota egon den bitartean sortutako kostuak.

5.  Lakiolariak lanean ari diren bitartean Agintari­tza­ren Agente­tzat hartuko dira, ondorio guztietarako.

VI KAPITULUA.  ‑ERASO BATEN AURREAN NOLA       JARDUN

33. artikulua.

1)  Animalia batek norbait eraso diolako salaketa jaso edo horren berri daukan udal zerbi­tzuak erasoa egin duen animaliaren edota haren jabea identifika­tzen lagunduko duen datu oro bilduko du sala­tzailearengandik edo gertakarien jakinarazpena egin duenarengandik, eta berehala jarriko ditu datu horiek administrazio-espedienteaz arduratuko den agintari­tza­ren eskuetan, alegia, txa­kurra erroldatuta dagoen eta, halakorik ezean, jabea bizi den udalerriko udalaren eskuetan, eta dokumentazio guztia udal horretara eramango da.

2)  Erasoan norbaiti hozka egin badio eta horrek lesioren bat sortu badio, erakunde eskudunak espedientea ireki dela jakinaraziko die Osasun Saileko Zain­tza Epidemiologikoko Unitateari eta foru aldundietako abere osasuneko zerbi­tzuei.    

Lesioak eragin dituen animaliaren jabeak 24 ordu izango ditu animalia berak aukeratutako albaitari ofizial edo gaitu batengana eramateko; animaliak, txa­kurra bada, behaketan egon beharko du hamalau egunez, baina egun-kopuru hori aldatu egin ahal izango da beste animalia ­batzuen kasuan edo unean uneko baldin­tza epizootiologikoek hala gomenda­tzen badute, betiere, txos­ten tekniko batek hartarako arrazoiak ematen baditu. Hozka egin eta 24 orduen epe hori igaro, eta jabeak txa­kurra albaitariarengana borondatez eraman ez badu, eskumena duen udal agintari­tzak eraman dezan eskatuko dio, eta animaliak jaso­tzen dituen zentro batean sar­tzeko edota isola­tzeko agindu ahal izango du. Errekerimendu hau ez bete­tzea arau-hauste larria izango da ekainaren 26ko 8/1997 Legeko -Euskadiko Antolamendu Sanitarioa- 36.2.b.1 artikuluan jasotakoari jarraituz, eta han esandakoa berma­tzeko kautelazko neurriak har­tze­aren kaltetan izan gabe. Dena den, egindako txos­tenaren edo egiaztagiriaren kostua animaliaren jabeak edota eduki­tzaileak ordaindu beharko du. Animaliak jabe edo eduki­tzaile jakinik izango ez balu, gertakarien berri jaso duen udal zerbi­tzua arduratuko da animalia jaso eta behaketan jar­tzeaz. Behaketaren berri eman beharko dio espedientea tramita­tzeko eskumendun udalari gertaerak izan eta 72 orduko epea baino lehen.

Albaitariak behaketa egingo du zoonosia izateko arriskua dagoen ala ez ikusteko eta animaliaren izaera arrisku­tsua izan daitekeen ala ez ebalua­tzeko eta, 101/2004 dekretuko 0. eranskinean dagoen ereduari jarraituz, emai­tzari buruzko egiaztagiria/txos­tena bidali beharko du. Jabeak edota eduki­tzaileak, behin animaliari behaketa egin zaionean, 48 ordu izango ditu albaitariaren egiaztagiria/txos­tena bidal­tzeko espedientea izapide­tzen ari den udalari —lehen paragrafoan adierazitakoari—, udal horrek espedientean sar dezan. Udalak, dagokion foru aldundiko Abel­tzain­tza Zerbi­tzura eta Osasun Saileko Zain­tza Epidemiologikoko Zerbi­tzura bidali beharko du kopia bat. Behaketa hori egin ondoren arrisku sanitarioa dagoela ikusten bada, horretan diharduen administrazioak txa­kurra zentro batean sar­tzeko edota isola­tzeko edo, egoera horretan egonez gero, berdin jarrai­tzeko agindua eman dezake.  

3)  Erasoan hozkadarik egin ez badio, jabeak edo eduki­tzaileak berak nahi duen albaitari ofizial edo gaitu batengana eraman beharko du txa­kurra; albaitariak animaliaren izaera arrisku­tsua den ala ez ebaluatuko du nahi duen denboran, eta egiaztagiri bat emango du. Jabeak espedientea izapidetuko duenari bidali beharko dio egiaztagiri hori.         

VII KAPITULUA.  ‑ARRISKU­TSUAK IZAN DAITEZKEEN ANIMALIEI BURUZKO     BERARIAZKO XEDAPENAK

34. artikulua.

Araubide orokorra.

Arrisku­tsuak izan daitezkeen animaliei, Ordenan­tza honetako 3. artikuluan zehaztutakoei, aplika­tze­koak izango dira arris­ku­tsuak izan daitezkeen animaliak eduki­tzeko araubide juridikoari buruzko abenduaren 23ko 50/1999 Legean, lege hori gara­tzen duen mar­txo­aren 22ko 287/2002 Errege Dekretuan, eta aplikagarri gerta litekeen beste edozein araubidetan jasotakoak.

35. artikulua.

Lizen­tzia.

1.  Arrisku­tsuak izan daitezkeen animaliak eduki­tzeko araubide juridikoari buruzko abenduaren 23ko 50/1999 Legearen babesean animalia arrisku­tsu­tzat sailkatutako edozein animalia eduki ahal izateko, administrazio-lizen­tzia lortu behar da, eska­tzailea bizi den udalerriko udalak emango duena edo, bestela, salerosketa edo txa­kurraren trebakun­tza egin deneko udalak –bizi den udalean horren berri eman ondoren–, betiere aurrez, ­gutxienez honako betekizun hauek bete­tzen direla egiaztatu ondoren:

a)  Adinez nagusi izatea.

b)  Hilketa, lesio edo torturengatiko, askatasunaren edo osotasun moralaren, sexu-askatasunaren eta osasun publikoaren aurka egiteagatiko, edo talde armatu edo narkotrafika­tzaile batekin lotura izateagatiko delituengatik kondenatua ez izatea, eta ebazpen judizial batek arrisku­tsuak izan daitezkeen txa­kurrak eduki­tzeko eskubidea kenduta ez izatea.

c)  Arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien araubide juridikoari buruzko abenduaren 23ko 50/1999 Legearen 13.3 artikuluan adierazitako zehapen osagarririk jaso ez izana, arau-hauste larria edo oso larria egin izanagatik. Lizen­tzia denbora baterako kendu izanak ez du esan nahi, hala ere, lizen­tzia gehiago eskura­tze­rik edo berri­tze­rik izango ez denik; hori bai, lizen­tzia eska­tze­rakoan, osorik beteta izan behar da aurreko zehapena, alegia, lizen­tziarik gabe egon beharreko aldiak bukatuta egon behar du.

d)  Arrisku­tsuak izan daitezkeen animaliak eduki ahal izateko ahalmen fisikoa eta gaitasun psikologikoa izatea.

e)  Hirugarren batzuen­tzako kalteengatiko eran­tzu­kizun zibileko asegurua formalizatuta izatea, estaldura ehun eta hogei mila eurotik (120.000) gorakoa izanik.

Arrisku­tsuak izan daitezkeen txa­kurren jabeek, ekainaren 1eko 101/2004 dekretuko 13-3-e) eta 12. artikuluetan jasotakoarekin bat, aurreko idatz-zatian ezarritako baldin­tza­peko asegurua formaliza­tzeaz gain, animalia identifika­tzen den egunetik hasita hamar eguneko epean kontratatu beharko dute aseguru hori, dagokion erregistroan sartu baino lehen. Aseguru hori beste aseguru ­batzuen barruan egon daiteke, baina edozein kasutan ere, kontratazioak egiaztagiri baten bidez one­tsita egon beharko du, aipatutako 101/2004 dekretuko III. eranskinean jasotako ereduaren araberakoaren bidez. Egiaztagiria aseguru-konpainiak egindakoa izango da. Bertan, aseguruak babestutako txa­kurraren identifikazioari berariazko erreferen­tzia egingo zaio eta aseguruaren efektu-data eta mugaeguna zehaztuko dira.

Txa­kurraren jabearen ardura izango da animalia bizi den artean eran­tzu­kizun zibilerako aseguru horren babespean eduki­tzea eta asegurua indarrean manten­tzea, horretarako beharrezko berri­tzeak eginez, hala behar denean.

f)  1. idatz-zati honetako b) eta c) paragrafoetan ezarritako betekizunak dagozkien erregistroek egindako egiaztagiri negatiboen bidez eraku­tsiko da. Ahalmen fisikoa eta gaitasun psikologikoa lehen ere aipatutako mar­txo­aren 22ko 287/2002 Errege Dekretuan xedatutakoari jarraituz lortutako ziurtagirien bidez egiaztatuko dira.       

2.  Lizen­tzia administratiboa, interesatuaren eskariz, eskumena duen organoak eman edo berrituko du, 50/1999 Legean xedatutakoari jarraituz, aurreko idatz-zatian ezarritako betekizunak egiaztatu ondoren.

3.  Lizen­tzia bost urterako izango da eta berritu egin ahal izango da iraupen bereko segidako aldietan. Hala ere, lizen­tziaren indarraldia galdu egingo da aurreko idatz-zatian ezarritako edozein betekizun bete­tzen ez denean. Lizen­tzian ageri diren datuetako edozein alda­tzen bada, titularrak eskumena duen organoari jakinarazi beharko dio aldaketa gerta­tzen den egunetik zenba­tzen hasita hamabost egun baino lehen.   

4.  Bide judiziala edo administratiboa erabiliz emandako administrazio-lizen­tzia bati kautelazko neurriak ezar­tzen bazaizkio edo lizen­tzia hori ken­tzen bada, ez da izango beste lizen­tzia berririk ematerik edo lizen­tzia bera berri­tze­rik, harik eta egoera hori aldatu arte.

5.  Artikulu honetako 1. paragrafoan eskatutako betekizunak bete gabe emandako lizen­tziek ez dute inolako baliorik izango eta, beraz, titularrak ez duela lizen­tziarik ulertuko da.     

36. artikulua.

Arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien erregistroa.

1.  Lizen­tziaren titularrari dagokio txa­kurra arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien udal erregistroan sar­tzeko eginbeharra, lizen­tzia eskuratu eta hurrengo egunetik zenba­tzen hasita, hamabost eguneko epean.

2.  Arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien udal erregistroari jakinarazi beharko zaio animaliaren salmenta, eskualdaketa, dohain­tza, lapurreta, herio­tza edo galeraren berri, hala jasota ­utziz dagokion erregistro-orrian.

3.  Arrisku­tsua izan daitekeen animalia Euskal Autonomia Erkidegotik kanpoko beste udalerri batera lekualda­tzeko, betiko edo hiru hilabetetik gorako aldirako, jabeak ezinbestean egin beharko ditu dagozkion inskripzioak udal erregistroetan.          

4.  Animaliaren titularrak artikulu honetan agindutakoa bete­tzen ez badu, dagokion zehapen administratiboa egingo zaio, 50/1999 Legeko 13. artikuluan xedatutakoari jarraituz.    

37. artikulua.

Segurtasun neurriak.

1.  Arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien jabe, hazle edo eduki­tzaileek indarrean dagoen legerian hiritarren segurtasunerako ezarritako arau guztiak bete­tzera derrigortuta daude, animalia horien eta gizakion arteko bizikide­tza­rik hoberena berma­tzeko xedez eta biztanleriari ahalik eta eragozpen ­gutxien eragiteko.

2.  Arrisku­tsuak izan daitezkeen animaliak leku edo espazio publikoetan egoteko animaliok darama­tza­nak eta kontrola­tzen dituenak aldean eraman beharko ditu Ordenan­tza honetako 17. artikuluan aipatutako lizen­tzia administratiboa eta animalia hori arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien udal erregistroan izena emanda daukala egiazta­tzen duen ziurtagiria.

3.  ­Etxalde, lande­txe, txa­let, lursail, terraza, patio edo bes­te edozein leku mugatutan dauden eta arrisku­tsuak izan daitezkeen animaliek lotuta egon beharko dute, baldin eta leku horietara sartu edo hurbildu daitezen lagunak eta animaliak babesteko besteko azalera, altuera eta itxi­tura egokidun lekuan ez badaude.

4.  Arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien hazle, hezi­tzaile eta salerosleek animaliok eduki­tzeko instalazio eta baliabide egokiak izan beharko dituzte.

5.  Arrisku­tsua izan daitekeen animalia lapurtu edo gal­tzen bada, titularrak gertakari horren berri eman beharko dio arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien udal erregistroko arduradunari, gertaeraren berri izan eta, gehienez, berrogeita zor­tzi orduko epea pasatu baino lehen.

38. artikulua.

Salbuespenak.

Jabeak zenbait betekizunetatik salbue­tsi ahal izango dira, baldin eta inguruabarrak kontuan izanik, halaxe komeni bada. Honako kasu hauetan gerta daiteke hori:

a)  Animaliok fun­tzio sozial batekin erabil­tzen dituzten erakunde publiko edo pribatuak direnean.

b)  Ganadua zain­tzeko, babesteko eta maneia­tzeko, bai eta jarduera zinegetikoetarako ere, txa­kurrak erabil­tzen dituzten nekazari­tzako ustiategiak direnean. Txa­kur horiek ezingo dute 50/1999 Legean jasotako legez kontrako ekin­tza­tan jardun.

c)  Lan eta kirol arloko probetan parte har­tzeko aukeratu behar diren txa­kurrak direnean; erakunde eskudunak baimendu eta ikuskatuko ditu txa­kur horiek. Indarrean dagoen araudian eta Ordenan­tza honetan ezarritakoaren arabera, ez dira onartuko borroka eta erasoetan parte hartu behar dutenak.

39. artikulua.

Arrisku­tsua izan daitekeen txa­kurra» dela jaso egin beharko da bai Txa­kurraren Kartilla Ofizialean, bai Animaliak Identifika­tzeko Erregistro Orokorrean.

40. artikulua.

Arrisku­tsua izan daitekeen txa­kur baten jabeak Dekretu honetan jaso­tzen diren neurriak bete­tzen ez baditu, udal-aginteak kautelazko neurriak ezarriko ditu, eta aurreikusita daukan zentro batera eramango du. Halaber, zehapen ekonomikoak ere ezarri ahal izango dira. Zehapen-prozedurari amaiera ematen dion ebazpenean, behar izanez gero, indarrean dagoen araudian adierazten diren zehapen osagarriak ezarri ahal izango dira.

41. artikulua.

Garraioa.

Arrisku­tsuak izan daitezkeen animalien garraioa animalien ongizateari buruzko berariazko araudiari jarraituz egin beharko da, eta inguruabarrek eskatutako zuhurtasuneko neurriak hartu beharko dira, garraioaldian eta zamalanetan per­tso­nen, ondasunen eta beste animalia ­batzuen segurtasuna berma­tzeko.

III. TITULUA

ANIMALIEN ALDI BATERAKO MANTEN­TZEAZ ARDURA­TZEN DIREN ESTABLEZIMENDUEN­TZAKO ARAUAK

42. artikulua.

Titulu honen barruan sar­tzen dira:

a)  Hazkun­tza eta hezkun­tza zentro eta aterpe­txeak.

b)  Animaliak sal­tzeko lokalak.

c)  Albaitari­tzako kon­tsul­tategiak, klinikak eta ospitaleak.

d)  Udalerrietako aldi baterako jarduerak (zirkuak, zoo ibiltariak).

43. artikulua.

Jarduera horiek guztietarako udal lizen­tzia beharko da, eta lizen­tzia hori sailkatutako jardueren araudian ezarritakoaren araberakoa izango da.

I. KAPITULUA.  ‑HAZKUN­TZA ZEIN HEZKUN­TZA      ZENTROAK ETA ALDI BATERAKO           ATERPE­TXEAK

44. artikulua.

Hazkun­tza zentroek, hezkun­tza zentroek eta animalien egoi­tzek animaliaren sarrera eta irteeren erregistro liburua eduki beharko dute. Liburua arlo honetan eskumenak dituzten osasun agintarien esku egongo da eta baita Udalaren esku ere.

45. artikulua.

Eraikun­tzek, instalazioek eta ekipoek giro garbia sortu beharko dute, bertan dauden animaliak babestuko dituzte eta egin behar izaten diren jarduera zoo-sanitarioak erraztuko dituzte.

Halaber animaliak erraz manipula­tzeko aukerak eman beharko dira eta animalien izaerari egokituta egon beharko dute, hartara animaliei bizi-baldin­tza egokiak eskain­tzeko.

46. artikulua.

Zentroek barruko saneamendu sarea eduki beharko dute eta gorozkiak zein ur zikinak desagerrarazteko neurri zuzen­tzaile egokiak edukiko dituzte, arlo horretako araudiak jasotakoaren araberakoak, osasun publikoan zein inguruko osasun egoeran egon daitezkeen arriskuak gutxi­tzeko.

Zentroetan edateko ura egon beharko du, bertan dauden animaliek zein per­tso­nek edan dezaten.

47. artikulua.

Zentroetako esparruak, lokalak zein kaiolak erraz garbitu eta desinfekta­tzeko moduan eta materialekin eraikiko dira. Esparru horiek ­gutxienezko azalera izango dute, animaliaren tamainaren araberakoa izango dena, animaliaren ongizatea berma­tzeko.

48. artikulua.

Lokalak, animaliekin kontaktuan dauden tresnak eta animaliak garraia­tzeko ibilgailuak, halakorik balego, garbitu eta desinfekta­tzeko tresnak zein baliabideak eduki beharko dituzte.  

49. artikulua.

20 animaliako kaiola bat eduki beharko dute ­gutxienez, gaixorik dauden animaliak eta gaixorik dauden susmoa dagoenean, bertan isolatu, bahitu eta beha­tzeko. Kaiola horiek erraz garbitu eta desinfekta­tzeko modukoak izango dira.

Era berean, animalien gorpuak eta material kutsa­garriak ezabatu edo desagerrarazteko bitarteko egokiak eduki beharko dituzte.

50. artikulua.

Zentro hauek garbitasun eta profilaxi programa definitu bat egin beharko dute albaitari tekniko batek oniri­tzia emanda, eta honako hau jasoko du ­gutxienez: Behar den bakoi­tzean eta, ­gutxienez, sei hilabetean behin, animaliekin kontaktuan dauden materialak eta lokalak sakon desinfektatuko direla eta intsek­tuen eta arratoien kontra fumigatuko direla.

Albaitari ikuska­tzaile ofizialek instalazioak zein bertako animalien egoera ikuskatu ondoren osasunaren eta garbitasunaren aldetik aka­tsen bat ikusten badute, jardueraren titularrei aka­tsak zuzen­tzeko behar diren neurriak har­tzeko eskatuko diete.

II. KAPITULUA.  ANIMALIAK SAL­TZEKO LOKALAK

51. artikulua.

Animaliak sal­tzen dituzten establezimenduek albaitari-aholkulari bat eduki beharko dute. Albaitari-aholkularia animalien sarrera eta irteerako erregistro-liburuaz arduratuko da, eta honako hauek ere jaso beharko dituzte bertan: mota, arraza, adina, jatorria, inportazio-baimenaren zenbakia, sarrera eta irteerako data, animaliaren helburua eta bestelako datu interesgarriak. Liburuak udaleko Osasun Agintari­tza­ren esku egon beharko du.

Bizirik dagoen animalia sal­tzen duenak animaliaren jatorria, ezaugarriak eta osasun egoera jaso­tzen dituen agiri bat eman beharko dio erosleari. Edonola ere, nahiz eta sal­tzaileak agiri hori eman, animalia salmentaren unean detektatu gabeko gaixotasunen bat inkuba­tzen ari bazen, sal­tzaileak horren eran­tzu­kizuna izango du.

52. artikulua.

Animaliak sal­tzen dituzten lokaletako esparru, kaiola edo bestelako tokiak egokiak izan beharko dira, bertan erakusgai dauden animalien egoera egokia izan dadin.

53. artikulua.

Inoiz ere ezingo da babestua dagoen faunako animaliarik komer­tzializatu.

III. KAPITULUA.  ‑ALBAITARIEN KON­TSUL­TATEGIAK,         KLINIKAK ETA OSPITALEAK

54. artikulua.

Animalia txi­kien­tzako kon­tsulta klinikoak eta osasun tratamenduak eskain­tzen dituzten anbulatorio izaerako establezimenduak, honela sailkatuko dira: Albaitari Kon­tsul­tategia, Albaitari Klinika eta Albaitari Ospitalea.

1.  Albaitari Kon­tsul­tategia: ­Gutxienez itxa­rongela eta kon­tsulta gela eduki behar ditu eta bertan sendaketa eta kirurgia ebakun­tza txi­kiak egin daitezke.

2.  Albaitari Klinika: ­Gutxienez honako hauek eduki behar ditu: Itxa­rongela, kon­tsulta gela, ebakun­tzak egiteko gela, instalazio erradiologikoak, laborategia eta susper­tze-atalak.        

3.  Albaitari Ospitalea: Albaitari Klinikek dituztenez gain, ospitalera­tze-gela ere eduki behar du, eta bertan 24 orduko osasun-zainketa eta ospitaleratuta dauden animalien etengabeko zainketa ziurtatu behar dute.

55. artikulua.

Establezimendu horiek guztiek udal-lizen­tzia beharko dute, eta isolatuta dauden eraikinetan edo beheko plantan dauden lokaletan kokatu ahal izango dira, albaitari-ospitaleak izan ezik. Edonola ere, debekatua dago etxe­bizi­tza erabilerako eraikin batean horrelako jarduerarik jar­tzea.

56. artikulua.

Albaitari ospitaleek honako baldin­tza hauek bete beharko dituzte baimenak lor­tzeko: Etxe­bizi­tze­tatik aldenduta egongo dira, aparteko eraikin batean. Eraikina ­itxita egongo da, eta gune librea ere izango du, ospitale-plaza bakoi­tzeko 20 m˛.     

57. artikulua.

Debekatua dago honako leku hauetan aldi baterako zein aldizkako albaitari-kon­tsul­tategia eduki­tzea: Merkatari­tza establezimenduetan zein bertako lokalen batean (botiketako bulegoetan, janari dendetan, ostalari­tzako lokaletan eta jantokietan bereziki), bai eta animaliak sal­tzeko lokaletan zein animaliak babesteko elkarteen lokaletan ere.

58. artikulua.

Ekipamenduek zein instalazioek sektoreko arautegia bete­tzeaz gain, honako hauek ere bete beharko dituzte:

1.  Lurzorua iragazgai­tza, erresistentea eta garbigarria izango da.

2.  Parametro bertikalak lurzorutik ­gutxienez 1,75 m-ko altuera arte egongo dira alikatatuta. Gainon­tze­koen eta sabaiaren materialak erraz mantendu, garbitu eta desinfekta­tze­koak izango dira.

3.  Edateko ura, ur ­hotza eta beroa (­gutxienez 82° C-ra artekoa) izango dituzte.

4.  Hildako animalien gorpuak ken­tzeko baimendutako bideak erabiliko dira.

5.  Bertan sortutako hondakinak ken­tzeko, ­ontzi ­itxiak eta estankoak erabiliko dira eta une bakoi­tzean indarrean dauden arauak bete beharko dituzte.      

6.  Animalien gorozkiak zabor-pol­tsa iragazgaitz eta ­itxietan desagerraraziko dira.

7.  Instalazio, tresna eta ibilgailuen garbiketa, desinfekzio eta desinfektazio lanak era sistematiko, periodiko eta jarduerak aginduko duen aldietan egin behar dituzte bertako langileek. Horrez gain, eta urtean behin ­gutxienez, lokala ofizialki baimendutako enpresa batek desinfektatu eta desinsektatuko du. 

59. artikulua.

Albaitari klinika, kon­tsul­tategi edo ospitale bat ireki eta fun­tzionamenduan jar­tzeko beharrezkoa izango da Zuzendari­tza Teknikoak albaitari profesional kolegiatu bat eduki­tzea eta establezimenduan burutuko diren jarduera guztiak lanbidean ari­tzeko baimendutako kolegiatu gaituen bidez egitea.    

IV. KAPITULUA.  ‑ALDI BATERAKO JARDUERAK        . (ZIRKUAK, ZOOAK, ERAKUSKETA          MUGIKORRAK, ETAB)

60. artikulua.

Aldi baterako jarduerek une bakoi­tzean indarrean dauden udal-baimenak beharko dituzte.

61. artikulua.

Era berean, hainbat osasun eta garbitasun baldin­tza bete beharko dituzte, jarduera finkokoek dituztenen antze­koak, baina aldi baterako jardueren­tzat ezarritako salbuespenekin batera.

62. artikulua.

Honako agiri hauek guztiak eguneratuak eduki beharko dituzte: baimenak, ziurtagiriak, jabe­tzari buruzko gainon­tzeko betebeharrak eta jardueran parte har­tzen duten animalien osasun zein jatorri ziurtagiriak.

IV. TITULUA

IKUSKAPENA ETA KONTROLA

63. artikulua.

Ikuskapena eta kontrola.

1.  Ordenan­tza honetan araututako gaien ikuskapena eta kontrola udal­tzainek edo beste fun­tzionario ­batzuek egin ahal izango dute; eurok agintari­tza­ren agenteak izango dira eta akta egin ahal izango dute (eta hor interesatuak bere desadostasuna adierazteko aukera izango du). Akta hori interesatuari jakinaraziko zaio salaketa akta edo buletinaren bidez, eta eskumena duen udal organoari bidaliko zaio, beharrezko ­jotzen dituen neurriak har ­ditzan eta, behar izanez gero, zehapen espedientea abiaraz dezan.

2.  Arau-hausteak delitu edo hutse­gite izan daitezkeenean, zehapena ezar­tzeko eskumena duen organo administratiboak jakinaraziko dizkio gertatutakoak jurisdikzio penalari, eta zehapen-prozedurarekin jarrai­tze­ari uko egingo dio ebazpen judizial irmoa ebazten ez den bitartean eta, orduan, ordura arte etengo da preskripzio-epea.          

3.  Espediente administratiboen instrukzio-agintariek kontu-har­tze judiziala baino lehen hartutako kautelazko neurriak indarrean egon daitezke agintari judizialen berariazko pronun­tziamendurik ez dagoen bitartean.

V. TITULUA

ZEHAPEN-ARAUBIDEA

I. KAPITULUA.  ARAU-HAUSTEAK

64. artikulua.

Ordenan­tza honi jarraituz, arau-hausteak arin, larri eta oso larrietan sailkatuko dira, osasunerako dituzten arriskuak, arduragabekeria maila, sortutako kaltearen larritasuna eta berriro egin ote diren kontuan izanda.

A.  Arau-hauste arinak izango dira:

a)  Errolda identifikaziorik gabeko konpainiako animaliak eduki­tzea, identifikatuta egotea derrigorrezkoa bada.

b)  Animaliak garraia­tzea Lege eta Erregelamenduetan ezarritakoa bete gabe.

c)  Animaliak ondo zaindu eta begiratu ezin diren lekuetan eduki­tzea.

d)  Animaliak sortaraz ditza­keen kalteetarako eran­tzu­kizun zibileko asegururik ez izatea.

e)  AIEOari zen­tsu­rako identifikazioaren berri edota, 101/2004 Dekretuko 3. artikuluan jasotakoaren arabera, txa­kurren zen­tsuko identifikazioan izandako aldaketak ez jakinaraztea.

f)  Aurkeztutako albaitari-ziurtagiria edo/eta ziurtagirian jasotako datuak gezurrezkoak izatea.

g)  Animaliei tratu iraingarria ematea edo haien izaerari ez dagozkion jokaerak edo jarrerak edukiaraztea.       

h)  Animalien gorozkiak uztea kale eta plaza publikoetan, hondar­tze­tan, haur-parkeetan, lorategietan, zelaietan eta, orokorrean, apaingarrirako edota per­tso­nen joan-etorrirako diren lekuetan.

i)  Bide eta herriguneko espazio publikoetan eta higiezin kolektiboen alde komunetan txa­kurrak kontrol gabe ibil­tzea, animaliaren ezaugarrietarako kate edo uhal egokiarekin ­eutsi gabe, edo uhal hori bi metrokoa baino luzeagoa izanik.          

j)  Bide publikoan eta orubeetan hegazti, txa­kur, katu eta kaleko gainerako animaliei jatekoa ematea.

k)  Ordenan­tza honetan zein bestelako lege eta araudietan xedatutako bete behar eta debekuak ez bete­tzea, egin den arau-haustearen izaera dela eta bestelako kalifikazioren bat duen kasuetan izan ezik.

B.  Arau-hauste larriak izango dira:

a)  Garbitasun eta osasun egoeraren aldetik egokiak ez diren lekuetan animaliak eduki­tzea, janaririk eta beharrezko osasun asisten­tziarik gabe.

b)  Animaliak antzu­tzea, gorputz atalen bat moztea eta akaba­tzea albaitariaren kontrolik gabe edo legeek zein araudiek ezarritako baldin­tza eta eskakizunetan ezarritakoaren kontra.

c)  Ez txerta­tzea eta derrigorrez eman beharreko tratamenduak ez ematea.

d)  Animaliak baimenik gabe sal­tzea.

e)  Ordenan­tza honen ezarpen eremuan dauden animaliak aldi batean eduki­tzea, hazi edo sal­tzea, Legeek zein Araudiek ezarritako baldin­tza eta eskakizunak bete gabe. 

f)  Animaliei tratu txa­rrak ematea, alferrik sufriaraziz, zaurituz edo gorputz atalen bat moztuz.

g)  Animaliei alferrikako sufrimendua eta kalteak eragiten dizkieten substan­tziak ematea zuzenean zein janariaren bitartez.

i)  Kalteak eragin ditza­keten animaliak behar bezala ez zain­tzea eta beha­tzea.

j)  Animaliak min larriak eta nabarmenak dituela jakin eta albaitari­tza asisten­tzia egokirik ez ematea.

k)  Administrazio-baimenik ez duten ikuskizunetan animaliak erabil­tzea.

l)  Arrisku­tsua izan daitekeen animalia edo baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animalia bat solte laga­tzea edo bere ihesa edo galbidea saihesteko beharrezko neurriak hartu ez izana.

m)  Arrisku­tsua izan daitekeen animalia edo baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animalia identifika­tzeko bete beharra ez bete­tzea.

n)  Arrisku­tsua izan daitekeen animalia edo baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animalia­tzat katalogatutakoa leku publikoetan muturrekorik gabe edo katearekin nahiz uhal ez luzagarriarekin lotua ez ematea.

o)  Arautegi honetan edo ezar­tzen den beste legerian zehazten diren bete beharreko fun­tzioen arabera, agintari eskudunak edo agenteak eskatutako informazioa ez ematea, informazio emateari aurka egitea, zehaztugabeko informazioa edo informazio fal­tsua ematea.

p)  Zehapen espedientea hasi aurreko bi urteetan zehar hiru arau-hauste arin egin izana, baldin eta zigorra ezarri bazaio erabaki irmo bidez.

C.  Arau-hauste oso larriak dira:

a)  Jabeak txa­kur biltegian (dela propioa nahiz itundua) jasota dauden animalien ardura hartu nahi ez izatea, nahiz eta jabea identifikatua egon.

b)  Animaliak bortizki edo substan­tzia toxikoak emanda akaba­tzea.

c)  Konpainiako edo ­etxeko animaliak abandona­tzea.

d)  Animalienganako krudelkeria, tratu txa­rrak edo animalien sufrimendua isla­tzen duten eszenak graba­tzea.

e)  Baimendutako ikuskizunetan parte har­tzen duten animaliei anestesia, drogak eta abar ematea, horien bidez haien berezko portaera guztiz kontrako bihurtu ahal izateko.

f)  Pozoitutako janaria laga­tzea bide eta espazio publikoetan.

g)  Animaliak debekatutako ikuskizun publikoetan erabil­tzea.

h)  Arrisku­tsua izan daitekeen animalia edo baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko edozein motatako animalia abandona­tzea.

i)  Gaitasun ziurtagiria ez duen per­tso­nak arrisku­tsuak izan daitezkeen animaliak treba­tzea.

j)  Arrisku­tsuak izan daitezkeen txa­kur edo animaliak baimenik gabe eduki­tzea.

k)  Lizen­tzia ez duen norbaiti arrisku­tsua izan daitekeen txa­kur edo animalia sal­tzea edo transmiti­tzea.

l)  Animaliak bere oldarkortasuna areago­tzeko edo debekatuta dauden ekin­tze­tarako treba­tzea.

m)  Animalien oldarkortasuna frogatu nahian arrisku­tsuak izan daitezkeen animalia edo baldin­tza berezi ­batzuk betez eduki beharreko animaliekin lehiaketak, ariketak, erakusketak eta ikuskizunak antola­tzea, egitea edo bertan parte har­tzea.

n)  Zehapen espedientea hasi aurreko bi urteetan hiru arau-hauste larri egitea, ­atzera bota ezineko erabakiaren bidez ordaindu beharreko zehapenarekin.

o)  Zakur-arraza arrisku­tsuak haztea edo nahastea.

II. KAPITULUA.  ISUNAK

65. artikulua.

1)  Ordenan­tza honetan jasotako arau-hausteei 60,00 € eta 15.000,00 € arteko isunak jarriko zaizkie, eskala honen arabera:           

— Arau-hauste arinak: 60,00 € eta 300,00 € artean.

— Arau-hauste larriak: 300,10 € eta 1.500,00 € artean.

— Arau-hauste oso larriak: 1.500,10 eta 15.000,00 artean.

Isunen zenbatekoa urte osorako izango da eta urtero automatikoki KPIren arabera errebisatuko dira.

2)  Arau-hauste larrien edo oso larrien kasuan instalakun­tzak, lokalak edo establezimenduak denboraldi batez ­itxi daitezke. Arau-hauste larrien kasuan gehienez ere bi urtez ­itxiko dira eta arau-hauste oso larrien kasuan, berriz, gehienez lau urtez, eta animaliak erostea galaraziko zaio lau urtez.         

3)  Arau haustea egin duenak, egindako arau haustearengatik jarriko zaion zigorraz gain, arau hauste horrengatik udalari sor­tzen zaizkion gastu guztiak ere ordaindu beharko ditu.

66. artikulua.

Zehapen espedientea hasita, arau-hauste gehiago egitea saihesteko asmoz, honako kautelazko neurri hauek hartu ahal izango dira:     

a)  Animaliaren batek ondoko zerrendan jasotako egoeraren bat bizi izan duela susma­tzen baldin bada, animaliaren zain­tza eta ardura kendu egingo zaio jabeari:      

b)  Instalazioak, lokalak edo establezimenduak preben­tzio moduan ixtea.

Kautelazko neurriak ez dira etengo harik eta horretarako arrazoiak desager­tzen ez diren bitartean. Neurri hauek ez dira luzaraziko espedientearen ebazpen irmoa baino areago, salbu eta ezarritako zehapenak instalazioa epealdi jakin batez ixtea badarama.

67. artikulua.

Isunak borondatezko epean zein premiamenduzko bidea erabiliz kobratuko dira, toki-araubidean ezarritakoaren arabera.

68. artikulua.

Arau-hauste arinak lau hilabeteren buruan preskribituko dira, larriak urtebeteren buruan eta oso larriak bi urteren buruan.

Arau-hausteak 3.000 € baino ­gutxiagokoak badira, urtebeteren buruan preskribituko dira, eta bost urteren buruan, aldiz, aipatutako kopurukoa edo handiagoa izanez gero.

69. artikulua.

Isunen zenbatekoa neur­tzeko eta aurreko artikuluan ezarritako zigorren iraupena zehazteko, honako zirkunstan­tzia hauek hartuko dira kontuan:    

a)  Arau-hausteak gizarte-mailan eta osasunean izandako eragina eta ekarri duen kaltea.

b)  Legez kanpoko irabazi asmoak eta horren bitartez izandako irabazien kopurua.

c)  Arau-hausteak behin eta berriro egitea. Arau-haustea berriro egin dela esaten da lehendik ere, zigor-espedientea hasi aurreko bost urteen barruan Ordenan­tza honetako arau-hauste bat dela eta zigorra ezarri izan bada administrazio bideko erabaki irmoaren bidez.

d)  Arau-haustearen gai­tzes­garritasun mailan (larritasuna emanez) eragina izan lezakeen beste edozein gorabehera. Horretarako, modu berezian kontuan hartuko da adin txi­kikoen aurrean animalien kontra erabilitako biolen­tziak.

Ekin­tza berak bi arau-hauste administratibo edo gehiago ekar­tzen baditu, zenbateko handiena daukan isuna ezarriko zaio. Espedientea izapidetu eta ebazteko organo aginpideduna ahalmen zigor­tzailea duena izango da.    

III. KAPITULUA.  ZEHAPEN PROZEDURA

70. artikulua.

Prozedura.

Titulu honetan erregulatutako arau-hauste guztietarako zehapen-prozedura administrazioen araubide juridikoaren eta administrazio prozedura erkidearen 30/1992 Legean, azaroaren 26koan, araututako zeha­tzeko ahalmenaren prin­tzi­pioetara doituko dira eta, aurreko ataletan adierazitako xedapen bakoi­tzari dagokion araubidearen jatorria zein den arabera, Euskal Autonomia Erkidegoko administrazio publikoen zeha­tzeko ahalmenari buruzko ­otsailaren 20ko 2/1998 Legea ezarriko da, edo zeha­tzeko ahalmena erabil­tzeko prozeduraren erregelamenduari onar­tzen duen abuztuaren 4ko 1398/1993 Errege Dekretua.

71. artikulua.

Prozesu penalarekin konkurren­tzia.

Instrukzio-egileak, prozedurako edozein unetan, uste badu instrukziopean dauden gertakariek legez kontrako izaera penala izan dezaketela, ebazteko eskumena duen organoari emango dio horren berri. Organoak bidezko­tzat ­jotzen badu instrukzio-egilearen ustea, Ministerio Fiskalari jakinaraziko dizkio gertakari horiek, eta instrukzio-egileari eskatuko dizkio egindako jarduketei buruzko argibideak.

Halaber, prozedura administratiboak bil­tzen dituen gertakarien gainean prozesu penala egiten ari dela jakin ondoren, Ministerio Fiskalari eskatuko zaio egindako jarduketei buruzko jakinarazpena. Bestalde, prozedura administratiboak bil­tzen dituen gertakarien ondoriozko gertakarien gainean prozesu penala irekita dagoenean ere, horrelako beste jakinarazpen bat eskatu zaio Ministerioari.

Ministerio Fiskalaren jakinarazpena jasotakoan, prozedura penala ebazteko eskumena duen organoak prozedura etetea erabakiko du, harik eta epaileek behin betiko ebazpena eman arte.

Administrazioko prozedura penala eten arren, kautelazko neurriek beren hartan jarraitu ahal izango dute, betiere bateragarriak badira prozesu penalean hartutako neurriekin. Hala ere, neurri horiek ez dira bateragarri­tzat joko, baldin eta kautelazko neurri penalak nahikoak badira administrazioko prozedura penalean ain­tzat hartutako kautelazko helburuak lor­tzeko.         

Ministerio Fiskalari jakinarazi beharko zaio kautelazko neurriak har­tzeko edo beren hartan jarrai­tzeko egin­tza.

Nolanahi ere, epaileek ebazpen irmoan frogatu­tzat jotako gertakariek lotu egiten dituzte organo administratiboak, bidera­tzen diren prozedura penalei dagokienez.

Administrazioak ofizioz berraztertuko ditu ebazpen penalean frogatu­tzat jotako gertakarietan oinarri­tzen ez diren ebazpen administratiboak, eta bat egin beharko du ofiziozko berrazterketako prozeduren arauekin.

72. artikulua.

Jakinarazpena AIEOari.

Zeha­tzeko eskumena duten organoek AIEOari bidaliko diote zehapen-prozedurari amaiera emango dion ebazpenaren kopia bat.

INDARGABE­TZE XEDAPENA

Ordenan­tza honetan ezarritakoarekin bat ez datozen bestelako udal-ordenan­tzak, arautegiak zein bandoak indargabetuta gera­tzen dira.

AZKEN XEDAPENA

Ordenan­tza hau indarrean sartuko da testu osoa Gipuzkoako Aldizkari Ofizialean argitaratu eta hurrengo egunean.

101/2004 DEKRETUAREN I. ERANSKINA

Txa­kur-arrazen, arraza-tipologien edo arraza arteko guru­tza­tzeen zerrenda.

Pit Bull Terrier.

Staffordshire Bull Terrier.

American Staffodshire Terrier.

Rottweiler.

Dogo Argentino.

Fila Brasileiro.

Tosa Inu.

Akita Inu.

1001/2004 DEKRETUAREN II. ERANSKINA

Xedapen honek eragiten dien txa­kurrek jarraian adierazten diren ezaugarri guztiak edo gehienak dituzte:

Muskulatura sendoa, ­itxura indar­tsua, irmoa, atleta-gorpu­tza, bizkortasuna, kemena eta erresisten­tzia.

Izaera nabarmena eta ausardia handia.

Ile ­motza.

60-80 zentimetroko perimetro torazikoa, 50-70 zentimetroko altuera (soinguru­tze­tik), eta 20 kg baino gehiago. 

Buru handia, kuboidea, sendoa, kraneo zabala eta masail handiak, gihar­tsuak eta irtenak. Masailezur handiak eta sendoak, aho mardula, zabala eta sakona.

Lepo zabala, gihar­tsua eta ­motza.

Bular sendoa, zabala, handia, sahiets-hezur okerrak, bizkarralde gihar­tsua eta ­motza.

Aurreko gorputz-adarrak: paraleloak, zuzenak eta sendoak; ­atzeko gorputz-adarrak: oso gihar­tsuak, hanka handi samarrak, ángelus txi­kia osa­tzen dutenak.